Dziewczyna która odprowadza zmarłych

Nie ubiera się wcale cała na czarno

Nosi kolorowe skarpetki i najczęściej z przypadku odziewać musi się w błękit lub biel

Jak niepokalana dziewica- choć o wiele bliżej jest jej do ladacznicy

Tak właśnie woli

Tętnić życiem w mrokach i kolorach świateł sypialni

Nie spuszcza cicho głowy w kontemplacji cmentarzy

Pali na nich papierosy z uśmiechem na ławce

I zamiast cicho szeptać modlitwy nad zniczem

Śmieje się za głośno, tam gdzie nie trzeba i kiedy nie wypada

Tak bardzo że wstydzi się za to jej matka

Zbiera żółte listki miłorzębów jesienią gdzie tylko się da

I wkłada je potem między strony książek z poezją i pamiętników

Zapomina gdzie je powsadzała

A ponoć na pamięć nic tak dobrego jak ginkgo biloba

Tylko że ona nieraz chciałaby zapomnieć zamazać Read More »

Reposted from hormeza